Ο Χρήστος Καλλιμάνης του Efsyn City παρουσιάζει το νέο άλμπουμ των Νορβηγών.
Από την πρώτη γνωριμία των Νορβηγών με το ελληνικό κοινό έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και η αλήθεια είναι πως παραμένει δύσκολο να εξηγήσει κανείς το καρμικό δέσιμο της μπάντας με τη χώρα μας.
Οι Madrugada «εισέβαλαν» από νωρίς στις ζωές μας, στα ελληνικά ραδιόφωνα, ακόμη και στην ελληνική τηλεόραση, επισκέφθηκαν σχεδόν εμμονικά τη χώρα μας για αναρίθμητες sold out συναυλίες και δείχνουν να επενδύουν ακόμη σημαντικά σε αυτή τη σχέση.
Δεν είναι άλλωστε περίεργο να πούμε ότι το πρόσφατο άλμπουμ τους, έβδομο στην καριέρα τους και πρώτο μετά από 15 χρόνια, ίσως να το περίμενε περισσότερο το κοινό στην Ελλάδα παρά στην πατρίδα τους τη Νορβηγία.
Και για μουσική θα μιλήσουμε; Εδώ δυστυχώς η αγαπημένη μπάντα δεν καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Το Chimes At Midnight είναι ένα επίπεδο άλμπουμ, με τις συνθέσεις να πατάνε στη γνωστή, ραδιοφωνική φόρμα, που έφερε στους Madrugada σημαντική αναγνώριση. Η φανταστική φωνή του Hoyem είναι φυσικά παρούσα, η παραγωγή είναι εξαιρετική, όμως λείπει το rock. Δεν υπάρχουν οι εντάσεις που βρίσκαμε, αραιά, αλλά με τρόπο εντυπωσιακό, σε προηγούμενες δουλειές τους και δυστυχώς αναγκαζόμαστε να υποθέσουμε ότι ο «ηλεκτρισμός» των Madrugada ίσως να πέθανε το 2007 με τον χαμό του σπουδαίου κιθαρίστα τους, Robert Burås.
Οι Νορβηγοί βολεύονται σε μια συλλογή από κουρασμένες μπαλάντες που σίγουρα θα τους δώσουν ραδιοφωνικό χώρο και χρόνο, όμως δεν μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Μας μένουν, ωστόσο, τα εξαιρετικά βιντεοκλίπ που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει: Αλήθεια, περιμένει κάποιος από τον Sivert Hoyem και την παρέα του, λίγο πριν από τα 50 τους, να πειραματιστούν ή να προσφέρουν κάτι καινούργιο; Δύσκολη η απάντηση, όμως άπειρα και τα παραδείγματα μουσικών που το δοκίμασαν και, μάλιστα, με μεγάλη επιτυχία.
Οι Madrugada, πάντως, δείχνουν να αισθάνονται «ασφαλείς» καλλιτεχνικά μέσα στη μουσική τους μανιέρα, όσο κοινότοπη κι αν φαντάζει πλέον.
Εμείς θα συνεχίσουμε να αγαπάμε τη φωνή του Sivert, ο οποίος παραδίδει μαθήματα performance για ακόμη μια φορά, όμως θα ξεχάσουμε μάλλον γρήγορα το νέο δισκογραφικό τους πόνημα και θα αναζητάμε τα παλαιότερα, εμβληματικά τραγούδια τους για να συνδεθούμε ξανά με τους αγαπημένους Νορβηγούς.
Τουλάχιστον, έχουμε να αναμένουμε ακόμη μια ζωντανή εμφάνισή τους στη χώρα μας. Αναμφίβολα μια σπουδαία στιγμή για τους ίδιους, τον Σεπτέμβριο στο Καλλιμάρμαρο.
Τα τρία αστεράκια, άλλωστε, μπαίνουν χαριστικά για την παρέα που μας έχουν κρατήσει οι Νορβηγοί εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια.
